Θέμις

Άγαλμα Θέμιδος από αλάβαστρο ,βαμμένο σε μουσειάκη πατίνα..

Η Θέμις, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ανήκε στους Τιτάνες, τα τέκνα της Γαίας και του Ουρανού. Αποτελούσε την ανθρωπόμορφη προσωποποίηση της φυσικής και της ηθικής τάξης, καθώς και της εθιμοτυπίας. Η λέξη θέμις παράγεται από το ρήμα τίθημι και δηλώνει αυτό που έχει τεθεί, το ισχύον.

Ο μύθος

Σε συμβολικό επίπεδο αντιπροσωπεύει τον νόμο και την απαρασάλευτη τάξη, το θείο δίκαιο.  Ο Ησίοδος δεν θα μπορούσε διαφορετικά μια τέτοια τιτάνια, αλληγορικής σημασίας, θεότητα να μην τη συμπεριλάβει στους πρώτους θεούς.  Ως κόρη του πρώτου θεϊκού ζεύγους, του Ουρανού και της Γαίας, η οποία στη συνέχεια εμφανίζεται ως η δεύτερη σύντροφος του Δία. Ο γάμος τους σηματοδότησε, μετά την κατάποση της πρώτης του συζύγου Μήτιδος, τη σταθεροποίηση της βασιλείας του πιο δυνατού από όλους τους θεούς. Μια βασιλεία που, από εκείνη τη στιγμή, ήταν εγγύηση σταθερών κανόνων που ισχύουν για θνητούς και θεούς.

Η Θέμις στη μυθολογία είναι εκείνη που θεσμοθετεί. Το δίκαιο που αντιπροσωπεύει είναι ιερό, ισχύει, ομοίως, για τους θεούς και είναι ανώτερο ακόμη και από τη βούλησή τους. Είχε τρισυπόστατη εκπροσώπηση: ως θεά φυσικής τάξης, ως θεά της ηθικής τάξης.  Και ως προφήτις θεά, ιδιότητα που την κληρονόμησε από τη μητέρα της, Γαία.
Έτσι σύμφωνα με τα παραπάνω, θυγατέρες της Θέμιδος, ως εκπροσωπούσα τη φυσική τάξη φέρονταν οι Ώρες.  Ως εκπροσωπούσες την ηθική τάξη, φέρονταν η Ευνομία, η Δίκη, και η Ειρήνη, που αποτελούν τα υπέρτατα αγαθά μιας κοινωνίας. Και οι Μοίρες, (η Κλωθώ, η Λάχεσις και η Άτροπος) που προσωποποιούσαν το πεπρωμένο κάθε ανθρώπου και στις οποίες ο πατέρας τους, Δίας, τις είχε αναθέσει να διανέμουν στους ανθρώπους τα αγαθά.  Και, τέλος, ως εκπροσωπούσες την προφητεία φέρονταν οι Νύμφες καθώς και η παρθένα Αστραία, επίσης προσωποποίηση της δικαιοσύνης.

Το μαντείο των Δελφών

Αρχικά, η Θέμιδα, έχοντας κληρονομήσει τη μαντική ικανότητα από την μητέρα της, εγκαταστάθηκε εκείνη πρώτη στο Μαντείο των Δελφών. Όταν, όμως, γεννήθηκε ο Απόλλωνας, επέδειξε προς αυτόν ιδιαίτερη αγάπη και στοργή και σύμφωνα με τη μυθολογία αυτή πρώτη του πρόσφερε τροφή.  Θεωρούμενη έτσι και τροφός του, παραδίδοντάς του αργότερα το εν λόγω Μαντείο.
Ο Όμηρος, σύμφωνα με τα έπη του, τονίζει ότι η Θέμιδα εκτελεί, παρά τον Δία, καθήκοντα κήρυκος .  Και ότι εξ ονόματός του συγκαλούσε τα συμβούλια των ολυμπίων θεών. Επόπτευε την τάξη κατά τις τελετές των συμποσίων τους και εξήγγειλε τις αποφάσεις του Δία.  Εξ ου και αποκαλούνταν “Διός θέμιστες”. όπως έτσι λέγονταν οι νόμοι και οι αποφάσεις που δημιουργούσαν οι άνθρωποι κατ΄εικόνα της δικαιοσύνης του Ολύμπου.