Ασπίδα Θεός Δίας

Ασπίδα Έλληνα  πολεμιστή χειροποίητη.

Σε αυτήν την Ασπίδα Ελληνα  πολεμιστή διακρίνεται ο Θεός Δίας καθήμενος στο θρόνο του.

Η ασπίδα είναι το αρχαιότερο αμυντικό όπλο. Η μορφή της καθώς και η κατασκευή της ήταν διαφορετική από τόπο σε τόπο και από χρόνο σε χρόνο. Έτσι έχουμε ξύλινες, σιδερένιες, δερμάτινες, ορειχάλκινες και ακόμη ορθογώνιες, στρογγυλές, τριγωνικές κ.ά.

Αρχαία Ελλάδα

Στους ομηρικούς χρόνους οι ασπίδες κάλυπταν όλο το σώμα και ήταν φτιαγμένες από ξύλο και βοδινά δέρματα.

Οι αρχαίοι Έλληνες τις διακοσμούσαν με σύμβολα και παραστάσεις και τις θεωρούσαν δείγματα τιμητικών διακρίσεων.Χρησιμοποιούσαν την Θεά Αθηνά,το Γοργόνειο,το Λιοντάρι,και άλλες μορφές θεών.

Η Αθηνά, κατά την Ελληνική μυθολογία, ήταν η θεά της σοφίας, της ελιάς, της στρατηγικής και του πολέμου,για αυτό και την χάραζαν επάνω στισ ασπίδες τους,οι αρχαίοι ελληνες πολεμιστές.

Ακόμη ξέρουμε τα λόγια που έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες στα παιδιά τους πριν τη μάχη: «ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς».
Η φράση αναφέρεται στο έργο του Πλουτάρχου Λακαινῶν Ἀποφθέγματα (Ηθικά), ως φράση που είπε μια άγνωστη Σπαρτιάτισσα: «Ἄλλη προσαναδιδοῦσα τῷ παιδὶ τὴν ἀσπίδα καὶ παρακελευομένη·  “τέκνον”, ἔφη, “ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς”», που δείχνει πόσο προσβλητικό θεωρούσαν την εγκατάλειψή της στο πεδίο της μάχης. Ο ρίψασπις (αυτός που πετούσε την ασπίδα και έφευγε) αποδοκιμαζόταν από όλους και τιμωρούνταν ποινικά.